Teen Mom
Zuchtend zat ik een week later in ons nieuwe appartementje in Bridgeport. Alles was me veel te snel gegaan: Net toen ik thuis kwam, blies Jasper voor Victoria haar verjaardagskaarsjes uit en binnen no-time groeide ons kindje op tot een een prachtige peuter. Ja, prachtig was ze. Mijn moeder had met een fake-glimlach toegekeken en ik wist zeker dat het niet lang zou duren tot ze over zou stappen op háár boeiende onderwerp: verhuizen.
En ja hoor, de volgende dag liepen we met dozen in de weer naar de verhuisauto. En nu, een week later, zat ik in ons nieuwe appartementje in hartje Bridgeport. Jasper had voor een prikkie dit optrekje gehuurd met twee gigantische slaapkamers en een aardig ruime woonkamer. Alleen irriteerde ik me aan de keuken, die miniscuul klein was.
En ja hoor, de volgende dag liepen we met dozen in de weer naar de verhuisauto. En nu, een week later, zat ik in ons nieuwe appartementje in hartje Bridgeport. Jasper had voor een prikkie dit optrekje gehuurd met twee gigantische slaapkamers en een aardig ruime woonkamer. Alleen irriteerde ik me aan de keuken, die miniscuul klein was.
Maar oké, ik troostte mezelf met het feit dat Jasper ontiegelijk veel van me hield en zich dag en nacht suf werkte zodat we rond kwamen. We moesten huur betalen, spullen voor Victoria, spullen voor in het huishouden en we spaarden ook voor een vakantie samen met Victoria naar Frankrijk. Ik had een dikke tien gekregen voor mijn project en ik was giga blij geweest met mijn cijfers die ik haalde. Met de cijfers die ik toen haalde op de school in Sunset Valley, kon ik goed terechtkomen op de High School van Bridgeport. Alhoewel, ik had al meer dan drie keer vrijgenomen dit semester van school om voor Victoria te zorgen. Want ja, ik kon het soms niet over mijn hart verkrijgen om haar achter te laten in de crèche.
Maar je zou nu wel denken dat het super was om tiener moeder te zijn, nee, ik zal je even uit de droom helpen. Normaal gezien zou ik nu nog bij mijn ouders wonen en genieten van mijn jeugd. Uitgaan, tijd met mijn vrienden doorbrengen en lol maken zit er nu niet bij. Nu is het keihard werken - samen met Jasper - om rond te komen en een leven vol stress samen met Victoria. Niet dat ze niet welkom is, ik ben juist gigantisch gelukkig met haar en Jasper. Maar oké, mijn leven.. ik zal het eens goed beschrijven.
Technisch gezien heeft Jasper het zwaarst van allemaal. Hij werkt, volgt nog college - drie dagen in de week - en moet Victoria en mij onderhouden.
Maar er is ook een andere kant, waar ik het het zwaarst heb. Ik moest negen maanden actief voor mijn lijf zorgen en daarbij me ook suf leren om vóór Victoria haar geboorte mijn diploma binnen te halen, wat me niet gelukt is. Ik heb mijn diploma nog niet, en het heeft me ook diep vanbinnen geraakt toen ik zag hoe simpel en losjes Jasper zijn diploma haalde. Alsof het allemaal heel makkelijk was. Maar ik was diegene die haar sociale leven en jeugd op gaf om voor een kind te zorgen terwijl ik zélf nog een kind was. Een tiener die nog niet klaar was voor het echte leven. Nu weet ik hoe het gaat en ben ik bereid om alles op te geven voor mijn meid.
Maar er is ook een andere kant, waar ik het het zwaarst heb. Ik moest negen maanden actief voor mijn lijf zorgen en daarbij me ook suf leren om vóór Victoria haar geboorte mijn diploma binnen te halen, wat me niet gelukt is. Ik heb mijn diploma nog niet, en het heeft me ook diep vanbinnen geraakt toen ik zag hoe simpel en losjes Jasper zijn diploma haalde. Alsof het allemaal heel makkelijk was. Maar ik was diegene die haar sociale leven en jeugd op gaf om voor een kind te zorgen terwijl ik zélf nog een kind was. Een tiener die nog niet klaar was voor het echte leven. Nu weet ik hoe het gaat en ben ik bereid om alles op te geven voor mijn meid.
Maar het leven is altijd al hard geweest. Je moest altijd al werken om je dromen uit te laten komen. Ik heb álles opgegeven voor Victoria en Jasper. Alles. Ik leer me nog steeds suf voor school om mijn diploma te halen, probeer relaties vanuit Sunset Valley nog wat te onderhouden én het huishouden te doen in dit appartement. En natuurlijk de zorg voor Victoria, want Victoria eiste veel aandacht op. Het was een kleine dreumes die doordramde tot ze haar zin kreeg. Maar dat kon niet altijd, en ik hoopte dat ze dat ook al op vroege leeftijd besefte.
Ik heb ooit wel eens nagedacht over adoptie.. maar ik denk niet dat ik dat over mijn hart verkrijg.
Momenteel leef ik nog gewoon even door als 'Teen Mom'.
Ik heb ooit wel eens nagedacht over adoptie.. maar ik denk niet dat ik dat over mijn hart verkrijg.
Momenteel leef ik nog gewoon even door als 'Teen Mom'.
Update
'Hallo, ik ben Hailey.'
De vrouw stak haar hand uitnodigend uit. Ik schudde haar hand en knikte vriendelijk. 'Ik ben Rosalie Cullen.' Hailey lachte.
'Dus ik kan op Victoria passen van kwart over negen tot vier uur?'
'Ja, we zijn ongeveer vier uur thuis van school.'
'Het zal wel zwaar zijn.. als een tiener nog naar school en dan ook nog leren en een kind verzorgen.'
De vrouw stak haar hand uitnodigend uit. Ik schudde haar hand en knikte vriendelijk. 'Ik ben Rosalie Cullen.' Hailey lachte.
'Dus ik kan op Victoria passen van kwart over negen tot vier uur?'
'Ja, we zijn ongeveer vier uur thuis van school.'
'Het zal wel zwaar zijn.. als een tiener nog naar school en dan ook nog leren en een kind verzorgen.'
'Euh.. ja.' Ik zuchtte en hoopte tot ik de toeter van de schoolbus zou horen. Ik haatte het als mensen medelijden met me kregen terwijl ik me prima kon redden.
'Als er iets is, kunt u mij altijd een sms'je sturen of even bellen, de leraren waar ik deze dag les heb zijn op de hoogte van de nieuwe oppas.'
'Ja, is goed.'
Toen hoorde ik de toeter van de schoolbus. Ik wist niet hoe snel ik het huis uit moest komen. Vluchten uit mijn eigen huis.. vreemd. Maar wel oké, ik hoopte dat die vrouw niet te veel rare dingen met Victoria zou uithalen. Ze was tenminste nog maar net drie en besefte pas dat papa en mama het soms moeilijk hadden. Gelukkig had ze mij in haar net ontwikkelende brabbeltaal beloofd dat ze zich keurig tegenover de oppas zou gedragen. Hopelijk.
'Als er iets is, kunt u mij altijd een sms'je sturen of even bellen, de leraren waar ik deze dag les heb zijn op de hoogte van de nieuwe oppas.'
'Ja, is goed.'
Toen hoorde ik de toeter van de schoolbus. Ik wist niet hoe snel ik het huis uit moest komen. Vluchten uit mijn eigen huis.. vreemd. Maar wel oké, ik hoopte dat die vrouw niet te veel rare dingen met Victoria zou uithalen. Ze was tenminste nog maar net drie en besefte pas dat papa en mama het soms moeilijk hadden. Gelukkig had ze mij in haar net ontwikkelende brabbeltaal beloofd dat ze zich keurig tegenover de oppas zou gedragen. Hopelijk.
Vanuit de ogen van Hailey
Ook al had ik mijn CV goed 'gefaket', ik had het gevoel dat Cullen al wist dat ik niet helemaal pluis was. Nadat ze zijn weggegaan heb ik snel een briefje geschreven - ze zien dan wel wat er op staat - en ik ben toen snel naar het metro station vertrokken. Terwijl Victoria met mijn staart speelde en aan mijn haar snuffelde, zat ik een plan te bedenken hoe ik Victoria hier het snelst kon wegkrijgen.
Voorgoed. Einde uit de ogen van Hailey.
Voorgoed. Einde uit de ogen van Hailey.
Ik had een best zware schooldag gehad omdat ik steeds met Victoria in mijn hoofd zat. Op de voorgrond, ik kon het maar niet wegstoppen in mijn achterhoofd en mijn volledig op mijn werk concentreren.
'Joehoe! Ik ben thuis!' riep ik door het huis. Ik wist dat Hailey hier was, want ze had gezegd dat ze Victoria zou vermaken binnenhuis. Toen ik geen antwoord kreeg fronste ik mijn wenkbrauwen. Snel liep ik naar de woonkamer.
'Joehoe! Ik ben thuis!' riep ik door het huis. Ik wist dat Hailey hier was, want ze had gezegd dat ze Victoria zou vermaken binnenhuis. Toen ik geen antwoord kreeg fronste ik mijn wenkbrauwen. Snel liep ik naar de woonkamer.
Ik snuffelde wat rond in de woonkamer op zoek naar enig spoor van Hailey en Victoria, tot ik het briefje op de salontafel opmerkte. Ik griste het briefje van de tafel en probeerde het ouderwetse handschrift te ontcijferen.
Je hebt je jeugd nodig, meisje. Ik zal de zorg van Victoria op mij nemen, voor eeuwig. Je zal genieten van je jeugd en nooit meer aan Victoria denken. Je bent te jong, Roos. Te jong.
Hailey
Je hebt je jeugd nodig, meisje. Ik zal de zorg van Victoria op mij nemen, voor eeuwig. Je zal genieten van je jeugd en nooit meer aan Victoria denken. Je bent te jong, Roos. Te jong.
Hailey
Update
Nadat de o zo lieve babysitter er van door was gegaan met mijn Victoria, was ik in een zwart gat gevallen. Dagenlang huilde ik door om Victoria en Jasper had maar medelijden met mij, terwijl hij ook elk moment in huilen uit kon barsten om zijn dochter. Ik had nog een dag geprobeerd om naar school te gaan, maar toen ik echt wist dat het niet ging heb ik me linea recta afgemeld van school. Diploma of niet, dan maar schriftelijk. Ik wou thuis blijven, ruiken aan de kleertjes van Victoria en de herinneringen aan haar goed bewaren.
En tja, nu ik de behoefte had om ouderwets door te leven als tiener kwam mijn verjaardag ineens plotseling heel snel dichterbij, en voordat ik het wist was ik gedwongen mijn bed uit te strompelen en te gaan opgroeien. Jasper was al opgegroeid, en nu konden we hopelijk samen weer een leven opbouwen als een echt stelletje, in het bruisende nachtleven in Bridgeport.
'Ga je vanavond mee naar de Plasma?' vroeg ik aan Jasper. Hij schudde van nee, 'ik moet werken.'
Ik zuchtte. Hij ging altijd werken en we konden nooit wat leuks samen doen. Ik wist zelf ook wel dat het gevaarlijk was om alleen uit te gaan door de vampiers en alle andere rare mensen, maar ik wou nou eenmaal uitgaan en niemand kon me tegenhouden. Het was inmiddels al zes uur, over twee uurtjes zou ik weggaan.
Ik zuchtte. Hij ging altijd werken en we konden nooit wat leuks samen doen. Ik wist zelf ook wel dat het gevaarlijk was om alleen uit te gaan door de vampiers en alle andere rare mensen, maar ik wou nou eenmaal uitgaan en niemand kon me tegenhouden. Het was inmiddels al zes uur, over twee uurtjes zou ik weggaan.
Ik fronste mijn wenkbrauwen diep toen ik Elvira tegenkwam in een kroeg in Bridgeport. We kletsten wat tot ze opeens overschakelde op het onderwerp 'vampier'. Ze vertelde dat ze een vampier was en ik vertelde dat onze familie al jaren lang vampiers bleef aanmaken. Ze keek me fronsend aan.
'Wat is jouw achternaam?' vroeg ze belangstellend.
'Cullen.'
Ze keek me met grote ogen aan en stortte zich toen op me.
'Wat is jouw achternaam?' vroeg ze belangstellend.
'Cullen.'
Ze keek me met grote ogen aan en stortte zich toen op me.
Ik was best wel geschrokken van het heftige incident, maar ik besloot - ik wist niet wat Elvira gedaan had - maar gewoon verder te dansen en morgen maar te gaan bedenken wat er met me gebeurd was. Na wat gedanst te hebben en een flink borreltje achterover te hebben gegooid besloot ik om weer naar huis te gaan. Het was inmiddels ook erg laat.
Eenmaal thuis zat Jasper nog op de bank de herhaling van één of ander dart toernooi te kijken. Ik gaf hem een kus, zei hem gedag en vertrok naar de slaapkamer. Daar eenmaal kleedde ik me om en dook mijn bed in, want morgen zou mijn eerste dag als achtergrondfigurant in de studio's zijn.
De volgende dag was ik al vroeg uit de veren. Toen ik me uitrekte, voelde ik een rare siddering door mijn nek gaan. Toen kwam ik er achter wat er gisteren was gebeurd, Elvira had wat met mijn nek uitgehaald en ik kon er zo 1 2 3 niet opkomen wat er aan de hand zou kunnen zijn. Jasper was al op en toen ik de kamer in liep was hij bezig met een sport programma. Ik besloot maar om het ontbijt klaar te maken en begon met de wafels. Al snel kwam de carpool voor het werk, dus ik at snel mijn wafels op en vertrok snel naar mijn werk.
<< Hoofdstuk 2 | | Hoofdstuk 4 >>