You keep my secrets hope to die
'Ughl..' sputterde ik bitter toen er weer een volle lading kwam. Gefrustreerd maakte ik de toiletpot weer schoon en stond op.
En zo ging dit elke dag, ik had elke keer weer last van mijn maaginhoud en mijn maag protesteerde ook heftig de laatste tijd. Dat kwam ook allemaal door de zwangerschap. En met Deniz ging het ook wel weer wat goed, hij toonde veel belangstelling voor mijn zwangerschap en dat vond ik ook goed van hem. Alleen..
En zo ging dit elke dag, ik had elke keer weer last van mijn maaginhoud en mijn maag protesteerde ook heftig de laatste tijd. Dat kwam ook allemaal door de zwangerschap. En met Deniz ging het ook wel weer wat goed, hij toonde veel belangstelling voor mijn zwangerschap en dat vond ik ook goed van hem. Alleen..
..had hij mij verboden om te tuinieren, en daarom had ik een nieuwe hobby gevonden: Vissen. Het was leuk, je hoefde er niet te veel voor te doen en als je het tenminste leuk vond was het tijd dodend. Mijn zwangerschap vorderde goed en binnen de kortste tijd had ik al een kanon als een buik. Het einde kwam nabij en we hadden nog niet eens een kinderkamer: We wisten niet eens wat voor geslacht het zou worden.
'En, hoe gaat het met de kleine schopper?' Liefkozend zakte Deniz door zijn knieën en wreef hij over mijn buik terwijl hij nog meer woordjes tegen mijn buik zei. De ruzie van laatst met de hoofddoekjes waren we samen allang vergeten en hij had plechtig beloofd me nooit meer lastig te vallen met zulke dingen. Alhoewel, met Deniz wist je het nooit en daarom hield ik er ook rekening mee.
En ook mijn laatste echo bij de dokter kwam eraan en volgens de dokter ging alles prima volgens planning. Tot nu toe waren er nog geen onverwachtse dingen gebeurd met mijn kleintje en kon het elk moment geboren worden. Dat was aan de ene kant leuk maar aan de andere kant ook wel flink beangstigend, omdat ik nog nooit een kindje op de wereld had gezet.
En die nacht begon het inderdaad. De weeën begonnen en ik gilde om moord en brand toen Deniz geschrokken de slaapkamer inrende. Hij zag mij in een rare houding staan en schrok zich rot, daarna herstelde hij zich en nam me mee naar het ziekenhuis.
En die nacht, om half één, werd ons dochtertje geboren.
Chelsea Renata Cullen.
Chelsea Renata Cullen.
Update
Voorzichtig schuifelde ik de sauna in. Een walm hete lucht kwam me tegemoet en tot mijn grote verbazing zat er maar één iemand in de sauna.
Een jongen van ongeveer dezelfde leeftijd als mij - 22 - zat in de sauna. Hij leek heel erg op mij, hij had dezelfde haarkleur. Het meeste wat mij meteen mijn aandacht trok was zijn gespierde lijf dat al bezweet was door de hitte van de sauna. Snel keek ik weg toen hij nieuwsgierig mijn kant op keek. Ik liep naar de bak met hete kolen.
Met een losse hand pakte ik de lepel uit de kan en schepte een lading water over de kolen heen zodat er een nog hetere walm over de kamer streek. De deur was gesloten en een paar zweterige druppeltjes vormden zich op mijn huid. Ik hakte de knoop door en ging op het bankje zitten terwijl ik mijn baddoek wat strakker om me heen zette.
Verlegen schoof ik een lok uit mijn gezicht achter mijn oor en keek even naar de bak met hete kolen waar nog steeds stoom vanaf kwam. Ik voelde de ogen van de onbekende jongen zowat op mijn lijf prikken en keek hem toen maar aan en glimlachte. Hij had lichtgrijze ogen en een lief gezicht. En natuurlijk; zijn gigantische spierballen.
Ineens, plots, uit het niets, begon hij te praten.
'Hallo,' zei hij vlotjes - wat een prachtige stem - 'ik ben Demetri. Ik heb je hier nog nooit eerder gezien, ondanks dat ik hier vaker ben op de sportafdeling dan op de sauna-afdeling.' Hij lachte even en ik grinnikte.
'Dat is te zien,' glimlachte ik, 'ik heet Heidi.'
'Mooie naam,' constanteerde hij. Ik giechelde even.
'En wat brengt jou hier? Je zit toch normaal gesproken op de sportafdeling?' vroeg ik geïnteresseerd.
'Hallo,' zei hij vlotjes - wat een prachtige stem - 'ik ben Demetri. Ik heb je hier nog nooit eerder gezien, ondanks dat ik hier vaker ben op de sportafdeling dan op de sauna-afdeling.' Hij lachte even en ik grinnikte.
'Dat is te zien,' glimlachte ik, 'ik heet Heidi.'
'Mooie naam,' constanteerde hij. Ik giechelde even.
'En wat brengt jou hier? Je zit toch normaal gesproken op de sportafdeling?' vroeg ik geïnteresseerd.
'Een sauna is goed voor je huid, en omdat mijn huid er niet al te best uitzag had ik besloten om elke week even naar de sauna te gaan,' zei Demetri. Ik knikte begrijpend en blikte toen even op zijn huid. Zijn huid niet goed? Ik kon me niet voorstellen dat zijn huid er niet goed uit had gezien. Zijn huid had een prachtige bruine kleur en die was waarschijnlijk goed gebruind door de zomer die net was begonnen.
'En, waarom ben jij hier?' vroeg hij op zijn beurt.
'En, waarom ben jij hier?' vroeg hij op zijn beurt.
'Nouja.. ik heb net een kindje gekregen en de kilootjes zijn er wel weer vanaf, maar mijn huid.. ik dacht, nouja,' begon ik te stotteren, 'ik heb gewoon geen goede huid.'
Demetri lachte voluit om hoe ik het zei en ik zuchtte even.
'Ach ja, dat heeft iedereen wel eens, dat die niet goed uit zijn of haar woorden komt.'
Demetri stond op en goot weer wat water over de kolen en ging daarna weer zitten.
'Hoe heet je kindje dan?'
Demetri lachte voluit om hoe ik het zei en ik zuchtte even.
'Ach ja, dat heeft iedereen wel eens, dat die niet goed uit zijn of haar woorden komt.'
Demetri stond op en goot weer wat water over de kolen en ging daarna weer zitten.
'Hoe heet je kindje dan?'
'Ik heb een dochtertje, Chelsea Renata Cullen. Oftewel, Chelsea.' Demetri knikte geïnteresseerd en keek toen even op de klok die beschermd voor de hitte hoog op de muur hing.
'Zullen we even een bubbelbadje nemen? Dan kunnen we lekker afkoelen,' zei Demetri. Ik knikte en stond op.
'Zullen we even een bubbelbadje nemen? Dan kunnen we lekker afkoelen,' zei Demetri. Ik knikte en stond op.
We liepen allebei een kant op, op naar de kleedkamers. Ik kleedde me vlug om en bekeek me nog even in de spiegel. Ja, ik had weer een plat buikje en dat was goed zo. Ik moest er niet aan denken om met een blubberbuik bij Demetri aan te komen. Haastig deed ik alles in een tas, gooide de badhanddoek van de spa in de wasmand en snelde me naar het bubbelbad.
Glimlachend kwam ik de ruimte in en zag dat Demetri al in het bad zat. Snel liep ik erheen en liet me ook in het bubbelbad zakken.
We praatten nog wat over dingen en ik kwam erachter dat Demetri uit Italië kwam, uit Volterra. We glimlachten samen en een lichte kriebeling ging door mijn lijf toen Demetri een lok uit mijn gezicht streek.
Ineens sloeg hij met een nonchalante beweging zijn arm om me heen. Mijn adem stokte: Hij wist dat ik getrouwd was en dat ik niet gelukkig was, maar diep in mezelf dacht ik dat hij wist dat hij me zo gelukkig maakte. Toen pakte hij mijn kin en zette hem mijn kant op.
Hij zoende me vol op mijn mond en mijn hart begon keihard te bonken, zo hard was het nog nooit zo geweest bij Deniz. Ik wou bij Demetri blijven.. bij Demetri.. En dat wist hij.
Door alle passie verdwenen we lachend en giechelend onder water.
<< Hoofdstuk 3 | | Hoofdstuk 5 >>